Een menselijk brein kan worden onderverdeeld in drie delen, elk verantwoordelijk voor een ander niveau van functioneren: archi voor basisbewustzijn en reflexen, paleo voor automatische bewegingen en emoties, en neo voor cognitie en het aanleren van nieuwe gedragingen. De ziekte van Parkinson is een neurologische aandoening die het paleo-gedeelte van de hersenen aantast, en daarmee de generatie van automatische bewegingen. Dit veroorzaakt verschillende motorische problemen, bijvoorbeeld met balanscontrole en lopen.
Een veelvoorkomend symptoom van de ziekte van Parkinson is een verstoring van het looppatroon, ook wel bekend als ‘bevriezen van het lopen’. Bij bevriezen van het lopen wordt de voorwaartse beweging van een patiënt geblokkeerd, wat plotselinge onbalans en een verhoogd valrisico veroorzaakt. Deze bevriezing treedt meestal op bij het beginnen met lopen, bij het maken van een bocht, bij het doorlopen van een deurkozijn of wordt veroorzaakt door stress. De voeten blijven plotseling aan de grond plakken en het bovenlichaam beweegt naar voren – bevriezing -, wat kan leiden tot een val en val gerelateerde verwondingen. De neo-laag van de hersenen is echter niet aangetast. Dus, met bewuste inspanning, is het mogelijk voor de patiënt om symptomen zoals bevriezing te onderdrukken en vrijwillige bewegingen uit te voeren. Het is echter uitdagend om gefocust te blijven op een taak die meestal onbewust wordt uitgevoerd. Externe prikkels kunnen helpen om de aandacht terug te richten op de beweging en het evenwicht te herstellen of te behouden.
Cues
Er is uitgebreid wetenschappelijk bewijs dat het gebruik van stimuli, oftewel cues, Parkinsonpatiënten helpt om het bevriezen te doorbreken. Cues kunnen verschillende zintuigen aanspreken, afhankelijk van de vorm. Auditieve stimuli kunnen bijvoorbeeld ritmische metronoomgeluiden zijn of geïmplementeerd in muziek. Visuele stimuli nemen de vorm aan van geprojecteerde lijnen op de vloer. Tot slot kunnen de tactiele zintuigen worden aangesproken met vibraties. Alle cues vormen een hulpmiddel waarmee de aandacht van de patiënten op de beweging blijft gericht.
Niet alleen wordt het bevriezen verstoord, maar het is ook aangetoond dat alle drie vormen van cues invloed hebben op het looppatroon van Parkinsonpatiënten. Parameters die een cruciale rol spelen bij het valrisico, zoals staplengte en stapfrequentie, verbeteren wanneer er met cues wordt gelopen.
Rollz Motion Rhythm
Deze literatuur vormt de basis waarop de Rollz Motion Rhythm is ontworpen. Alle drie vormen van cues zijn opgenomen in het Rhythm-module en kunnen worden aangepast op basis van de voorkeur van de gebruiker.
Keynotes:
- De ziekte van Parkinson belemmert automatische bewegingen, zoals lopen, waardoor patiënten bevriezen.
- Met externe cues worden automatische bewegingen bewust, waardoor het vermogen om te bewegen terugkeert.
- Cues kunnen visueel, auditief en/of tactiel zijn.
Referenties:
- Koshimori Y, Thaut MH. (2018) Future perspectives on neural mechanisms underlying rhythm and music-based neurorehabilitation in Parkinson’s disease. Ageing Res Rev. 47:133-139
- Nombela C, Hughes LE, Owen AM, Grahn JA. (2013) Into the groove: can rhythm influence Parkinson’s disease? Neurosci Biobehav Rev. 37(10 Pt 2):2564-70.
- Rutz DG, Benninger DH. (2020) Physical Therapy for Freezing of Gait and Gait Impairments in Parkinson Disease: A Systematic Review. PM R. 12(11):1140-1156.
- Literature