Hoeveel mensen dromen niet van een fantastische verre reis, zoals dwars door Rusland naar Mongolië en China met de Trans Siberië Express? Zo’n reis lijkt onmogelijk als je minder goed loopt.
Het tegendeel bewijzen Ellen Marinus en haar man Guus. Zij denken juist in mogelijkheden. “Zelf ben ik niet best ter been en Guus heeft een versleten knie. Dan is reizen soms een onderneming. Maar op een of andere manier bereiken we altijd ons doel. Wij hebben jarenlang gereisd en zijn dat blijven doen, ook toen ik chronisch ziek werd”, vertelt Ellen Marinus.
“Het draait erom of je kunt omgaan met tegenslag. Niemand wordt ouder zonder iets te gaan mankeren. Mensen proberen je echter in een hulpeloze rol te praten”, merkt Ellen. “Zeker bij de reizen die wij ondernemen. ‘Durf je dat aan, kun je dat wel?’ zeggen ze dan met zo’n bezorgde blik. Maar ik heb mijn hele leven gereisd, waarom dan nu niet meer? Alleen omdat ik soms ook in een rolstoel zit? We bereiden ons gewoon goed voor.”
Voorzienbare ‘hobbels’ thuis al oplossen
Bij reisorganisaties voor verre reizen ondervond het duo flink wat weerstand.
“Toen we de Trans Siberië Express wilden boeken, waarschuwde de medewerkster: mevrouw, dit is een reis voor backpackers. U bent wel oud, de meesten zijn tussen de 30 en 45 jaar. Toen ik vervolgens vertelde dat ik slecht ter been ben vanwege MS, raakte ze in een soort van paniek: ‘hoe denkt u dat te gaan doen’ vroeg ze (met zo’n hoge stem).
‘Dat wil ik juist met u bespreken, daarom bel ik nu’, zeg ik dan (met lage stem). Hobbels moet je van te voren slechten. Voorzienbare problemen trachten we thuis zoveel mogelijk op te lossen. Dan kun je eventuele problemen onderweg opvangen. Op die manier is mijn beperking een ander niet tot last. Daar helpt de Rollz Motion bij.”
Sterke gids duwt ook
Zo is vliegen naar Moskou het probleem niet. Maar dan? “Guus heeft een slechte knie, ik zit in een rolstoel en we hebben onmogelijk veel bagage, want naar Siberië gaan ook onze skipakken mee. Bij elk transfermoment regel ik daarom van te voren een sterke handige gids, die de stad en het terrein goed kent, meedenkt en mij kan duwen. Die haalt en brengt ons waar we moeten zijn. Daar besteed ik van te voren veel tijd aan.”
Overigens zat Ellen er wel een beetje mee of aan boord van de Trans Siberië Express plek zou zijn voor de Rollz Motion. “Zo’n coupé is klein. En de dame van de reisorganisatie had het al zo moeilijk. Ik dacht: we lossen het wel op in de trein. En hij paste gewoon in het bagagerek!” Onderweg sliepen ze in een Mongoolse yurt en bij Russen thuis. De rolstoel ging overal mee naar toe. Zo hebben ze het Baikalmeer gezien in Siberië, Irkoetsk, Beijing en zelfs de Chinese Muur.
Actief blijven in de samenleving
Haar man Guus, met een lach naar zijn vrouw: “Vanouds is een rolstoelgebruiker passief. Je zit daar maar en laat de duwer bepalen. Met dit duo-apparaat is het niet alleen geduwd worden, maar ook activerend zelf lopen met de rollator. Niet dat ik mijn vrouw hoef te activeren… dat merk je wel. Maar het geeft haar en ook mij een gevoel van vrijheid.”
Ellen voegt toe: “Het is niet zo dat je denkvermogen uitschakelt als je je laat vervoeren en alles overlaat aan de helper. Ik wil zo goed mogelijk blijven passen in de samenleving. En zo veel mogelijk blijven lopen: use it or lose it… Goede hulpmiddelen helpen daarbij.”
Ellen en Guus stuurden een cd vol prachtige vakantiefoto’s. “We hebben zo verschrikkelijk veel plezier van de Rollz Motion. Elke keer op een prachtige plek zeiden we tegen elkaar: we moeten de makers eens een foto mailen van ons op reis! Pas nu, na vijf jaar, doen we dat.”